https://www.youtube.com/watch?v=ddj7wASA3nQ
แกงฮังเล
แกงฮังเล บางแห่งก็เรียกว่า แกงฮินเล หรือ
แกงฮันเล มีอยู่ ๒ ชนิด คือ แกงฮังเลม่าน และ แกงฮังเลเชียงแสน เชื่อกันว่าแกงฮังเลเป็นอาหารที่ได้รับอิทธิพลมาจากพม่าในสมัยอดีต จากการศึกษาของอุบลรัตน์ พันธุมินทร์ จากแหล่งข้อมูลพุกาม
พบว่าแกงที่ชาวพม่าเรียกว่า “ ฮินแล ” หรือ
“ ฮังแล ” นั้นเป็นแกงอย่างเดียวกับที่ชาวล้านนาเรียกว่า
“ แกงโฮะ ” ส่วนแกงอย่างที่ชาวล้านนาเรียก
“ ฮินแล ” หรือ “ ฮังแล ” นั้น
ชาวพม่าเรียก “ แวะตาฮีน ” ซึ่งแปลว่าแกงหมู
แกงโฮ๊ะ
แกงโฮ๊ะ คำว่า โฮ๊ะ แปลว่า รวม แกงโฮ๊ะ ก็คือการนำเอาอาหารหลายๆอย่างมารวมกัน หรือเวลาที่อาหารเหลือจากการรับประทานคนเหนือก็จะนำมาแกงโฮ๊ะหรือคั่วโฮ๊ะนั่นเอง
แกงโฮ๊ะจะมีรสชาติเผ็ดร้อน หอมเครื่องแกง รับประทานกับข้าวเหนียวหรือข้าวสวย
ก็ได้
ข้าวกั๊นจิ๊น
ชาวพม่าเรียก “ แวะตาฮีน ” ซึ่งแปลว่าแกงหมู
แกงโฮ๊ะ
ข้าวซอย
ข้าวซอย คือ
อาหารพื้นเมืองทางภาคเหนือของประเทศไทย เดิมเรียกว่า ก๋วยเตี๋ยวฮ่อ เป็น
อาหารที่คล้ายเส้นบะหมี่ ในน้ำซุปที่ใส่เครื่องแกง รสจัดจ้าน ในตำรับดั้งเดิม
ข้าวซอยจะมีส่วนประกอบของเนื้อหมูหรือเนื้อไก่หรือเนื้อวัว มีเครื่องเคียงได้แก่
ผักกาดดอง หอมหัวแดง และมีเครื่องปรุงรส
ขนมจีนน้ำเงี้ยว
ขนมจีนน้ำเงี้ยว เป็นอาหารยอดนิยมของคนล้านนา
มานาน ประกอบด้วยเส้นขนมจีน, เลือดหมู, เนื้อหมู, มะเขือเทศ เป็นหลัก มีทั้งสูตรเชียงราย
(ใส่ดอกงิ้ว) สูตรเชียงใหม่ (ใส่เต้าเจี๊ยว) สูตรลำปาง (ใส่ถั่วเน่า) สูตรแพร่
(เป็นแบบน้ำใส) เป็นต้น
ข้าวกั๊นจิ๊นหรือข้าวเงี้ยว เป็นอาหารของชาวไทใหญ่ที่แพร่หลายในล้านนา
เป็นอาหารที่มีรสชาติอร่อย พกพาไปไหนๆ ได้สะดวก เหตุที่เรียกข้าวกั๊นจิ๊นนั้น
เพราะคำว่า “กั๊น” เป็นคำกริยาในภาษาล้านนาแปลว่า นวด
เพราะขั้นตอนของการทำข้าวกั๊นจิ๊นนั้นต้องนวด ข้าวให้เข้ากับเลือดด้วย แต่บางคนเข้าใจว่าเป็นข้าว
“กั้น” จิ๊น หรือข้าว
ที่ไม่มีเนื้อสัตว์ เพราะคิดว่าคำว่า “กั้น” นั้นคืออดอยาก ก็มี (สังเกตวรรณยุกต์ ต่างกัน) ข้าวกั๊นจิ๊นนั้น
บางครั้งเรียกว่า “ข้าวเงี้ยว” เพราะเป็นอาหารของชาวไทใหญ่
ในอดีตชาวล้านนามักจะเรียกชาวไทใหญ่ว่าเงี้ยว ซึ่งมีนัยของการดูถูกชาติพันธุ์ว่า เป็นชนชาติที่เจ้าเล่ห์
คบไม่ได้ และเรียกสิ่งต่างๆ ที่เป็นของชาวไทใหญ่ว่าเงี้ยว ต่อท้าย เช่น ฟ้อนเงี้ยว
หรือ ข้าวเงี้ยว เป็นต้น
ข้าวฟืน
เรียกกันติดปากว่า
“ข้าวแรมฟืน” หรือ “ข้าวแรมคืน”
เป็นอาหารชนิดหนึ่งที่มีรสเปรี้ยว เผ็ด หวาน เป็นทั้งอาหารว่าง และอาหารหลัก
เป็นได้ทั้งอาหารคาวและหวาน แต่ทุกอย่างเป็นมังสะวิรัต เป็นอาหารเจ
ซึ่งเป็นที่นิยมของชาวไทยใหญ่ ไทลื้อ และไทเขิน นำเข้ามาจากทางสิบสองปันนาประเทศจีน
ผ่านมาทางพม่า แล้วเข้ามายัง อ.แม่สาย จ.เชียงราย เป็นเวลานานหลายสิบปีแล้ว
จนกลายเป็นอาหารของชาวแม่สาย คำว่า "ข้าวแรมฟืน"
คงเพี้ยนมาจาก ข้าวแรมคืน ซึ่งชื่อนี้ก็คงมาจากวิธีการทำนั่นเอง เพราะจะนำข้าวเจ้า
หรือ ถั่วลันเตา หรือ ถั่วลิสง มาโม่จนเป็นแป้ง แล้วนำน้ำแป้งที่ตกตะกอนมาเคี่ยวกับปูนขาวจนสุก
จากนั้นเทใส่ภาชนะใดก็ได้ ทิ้งไว้ 1 คืน
วันรุ่งขึ้นแป้งจะแข็งตัว ตามรูปภาชนะที่บรรจุ
http://orachaporn2539.blogspot.com/2013/08/blog-post_484.html
http://orachaporn2539.blogspot.com/2013/08/blog-post_484.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น